Dinsdag 7 februari bracht NPO 2 in het programma “Stand van het Land” het Friese paard in beeld als succesvol wereldwijd exportproduct. Naast indrukwekkende impressies van een in vrijheid galopperende groep Friezen, was de camera gericht op een stoeterij in de Hoeksche Waard die jarenlang langs de rand van de afgrond balanceerde. Met vallen en opstaan werd tenslotte de weg ingeslagen naar een winstgevende handelsstal die pakweg 100 Friese paarden per jaar verkoopt, waarvan ruwweg de helft via internet, die in niet minder dan 22 landen hun weg vinden naar de klant. Gekscherend werd de vergelijking met een dating-bureau gemaakt; men zoekt immers de juiste klant bij een bepaald paard!
Ook in onze stallen is het Friese paard graag gezien vanwege de sierlijke en tegelijk krachtige uitstraling met veel behang en het prettige karakter waarin betrouwbaarheid en werkwilligheid de sleutelwoorden zijn.
Op het complex van RSV De Hoge Devel staan op het ogenblik 6 Friezen, allemaal privé bezit, in leeftijd variërend van 3 tot 15 jaar. In maart komt er nòg een Fries bij en dat brengt het totaal op 7. De paarden zijn ware eye catchers door hun zware gangen en hun fraaie zwarte jas die het in elk decor goed doet: in de les, tijdens buitenritten of bij wedstrijden en (carrousel-)uitvoeringen.
Paarden die eveneens gretig over de landsgrenzen gaan, zijn de zogenaamde houten Dalarna (kortweg Dala) paarden, beter bekend als Zweedse paarden. Als kind was ik er al dol op. Ik herinner mij nog als de dag van gisteren dat mijn vader lang geleden meedeed aan een loterij zonder in de prijzen te vallen. Ik was daarover intens teleurgesteld want ik had mijn zinnen op één bepaalde prijs gezet: een Zweeds paardje.
Onbegrijpelijk vond ik het dat mijn vader niet het goede “loot”, die van het paardje, had gekocht en ik was dan ook ontroostbaar. Lang nadien ben ik geplaagd met het verkeerde gebruik van het woord “loot”!
Voor een jarige vriendin ging ik onlangs op zoek naar een Dala paardje en op internet kwam ik meer te weten over de historie die leuk is om te delen. Het symbool van het Zweedse paardje is populair geworden tijdens de wereldtentoonstelling van 1939 in New York waar een blikvanger werd gezocht voor de ingang van het Zweedse paviljoen. Dit werd een groot, houten paard van 2 meter 80 hoog. Hier kwamen zoveel enthousiaste reacties op dat men op grote schaal kleine replica’s van dit paard is gaan maken. Er zijn tot op de dag van vandaag vele varianten in allerlei maten en kleuren van deze paarden gemaakt. Het paardje wordt ook nu nog grotendeels handmatig uit hout gesneden en geheel met de hand beschilderd in sprekende kleuren.
Daardoor is niet één paardje hetzelfde. De vervaardiging van het paardje is een creatief ambacht dat vroeger veelal gedurende de lange winteravonden als huisnijverheid werd beoefend.
Voorzichtig gaan wij richting voorjaar en staat het outdoor seizoen voor de deur. De eerste bosritten zijn alweer gemaakt. Oplettendheid is de boodschap. Levende have die na het winterseizoen voor het eerst de buitenlucht opsnuift, kan onverwacht reageren. Alertheid is en blijft geboden.
Dit geldt trouwens evenzeer voor het rijden in de binnenbak. Niet zelden valt mij op dat ruiters elkaar onbewust hinderen in de rijbaan. Laten wij niet vergeten om rekening met elkaar te houden en met anticiperend inzicht en verstand de rijbaan te gebruiken en te verdelen.
Het NK dressuur in Ermelo dient zich aan en “onze” deelnemers uit eigen geleding wensen wij daarbij natuurlijk van harte succes en koelbloedigheid toe! Vrijdag 3 maart start Karin Hendriks op D-Day’s M in Z1; Bianca de Vries zadelt zaterdag 4 maart Heman voor de competitie in B en Albert Nap brengt vrijdag 10 maart Global Star uit in M2. Met interesse en betrokkenheid volgen wij hun verrichtingen!
Helaas moesten wij onlangs afscheid nemen van Bastygo, de grote ruin die in meerdere opzichten opvallend was maar vooral vanwege het feit dat hij zijn eigen boxdeur wist te openen! Het paard kampte met een blessure die hem belemmerde en een verantwoorde voortzetting van zijn leven in onze manege in de weg stond.
De activiteitenagenda is weer lekker gevuld. Zo traden wij als gastheer op voor de Nederlandse kampioenschappen springen voor pony’s die zeer succesvol zijn verlopen. Op 28 februari zijn de springcursussen voor beginners en gevorderden gestart, poetscursus op 2 maart en springcursus half gevorderden op 3 maart.
De Agterberg-bodem heeft weer periodiek onderhoud gekregen en dat betekent dat er zonder zorgen voor kwetsbare paardenbenen kan worden gereden en gesprongen. Speciaal voor hen die Krokusvakantie hebben: veel plezier toegewenst!
Marjolijn van Prooijen
