Column 30-10-2022
Na een geruime periode van radiostilte, is het een genoegen om weer werk te maken van een nieuwe column. Er is heel wat gebeurd de afgelopen tijd. Voor de één beperkte zich dat tot een gesloten hek, het ongemak van een mondkapje en geen drankje na afloop van de les; de ander droeg verantwoordelijkheid voor de continuïteit van de bedrijfsvoering en alles wat daarmee verbonden is.
Inmiddels liggen alle beperkingen gelukkig een eind achter ons en zijn we allemaal gevaccineerd of geboosterd voor zover wij dat wensten. Er is veel gemopperd, geleerd maar er zijn tegelijkertijd ook vele zegeningen te tellen. Het leven in Nederland met de gezondheidszorg die daar wordt aangeboden, is heus zo gek nog niet!
In het begin van het jaar zwaaiden wij Patrick en Robert uit die een geheel nieuw avontuur zijn begonnen met een gastvrije Auberge in de Franse Pyreneeën. Geen stal, geen paarden en geen lessen maar een warme verblijfplaats voor sportieve gasten die willen bijtanken op een unieke locatie in het epicentrum van de natuur. Wij wensen hen alle succes toe op wegen van verkenning en avontuur en hopen stiekem nog eens hun pensiongast te zijn en in “Les Myrtilles” een veilige “stal” te vinden onder hun ongetwijfeld waakzame hoede.
Even heb ik mij afgevraagd of er na de lessen van Patrick nog wel leven zou zijn….. We waren immers gewend geraakt aan en verwend geraakt door de inspirerende wijze waarmee hij altijd weer invulling wist te geven aan de les, door een verfrissende zienswijze, door motivatie en uitdaging, door trefzekere analyses en oplossingen en last but not least door het scheppen van vertrouwen.
In gedachten klinken nog zijn aanmoedigingen: “je mag best een beetje brutaler rijden….”, als het verruimen in een bepaalde gang niet voldoende uit de verf kwam: “is dat alles….?” of “je werkt veel te hard; doe eens wat minder dan heb je meer effect….!”
De vervangende instructie is gezocht en gevonden. Knap werk van Jolanda voor haar sterk improviserend vermogen! Gelukkig maar want de samenstelling van het team instructeurs blijft een dynamische oefening. Zo zien wij Maudy en Chantal aan het einde van het jaar vertrekken vanwege werk dichter bij huis en ander soort werk. Maudy en Chantal: dank voor jullie lessen en veel plezier en succes in jullie (toekomstig) werk!
Ik heb inmiddels vastgesteld dat er behalve Patrick nog meer bevlogen instructeurs zijn. Een andere instructeur betekent ook andere accenten, een andere benadering of uitleg anders gebracht. Bepaalde aanwijzingen blijven altijd hetzelfde ongeacht de instructeur: “ellenbogen tegen het lichaam…..!” Misschien beter vastplakken aan mijn romp…
De woensdagavondles is met enkele mutaties in stand gebleven en aangevuld met leuke, nieuwe amazones. En Cindy is verrassend snel, energiek en enthousiast teruggekeerd in ons midden na de geboorte van haar tweeling Noud en Timo. We zijn dankbaar dat de twee broertjes het goed maken en zo lief en ruimdenkend zijn om hun moeder elke woensdagavond af te staan voor ontspanning te paard en social talk na afloop bij thee en pinda’s. Dat laatste is overigens een merkwaardige combinatie die grappig genoeg bij iedereen zo goed in de smaak valt! We zijn blij met “onze” barkeepers Peter, Dick en Hans met Heidi zo nodig als back up. Dank jullie wel voor thee, fris, bier en port. En voor de onafscheidelijke nootjes natuurlijk!
Het eerste weekend van oktober stond in het teken van de Munnikendevelcup, het 2-daagse dressuurevenement voor de rubrieken B t/m ZZL, dit jaar enthousiast georganiseerd door Aure, beide dagen intensief bijgestaan door Andrea met daarnaast nog een aantal vrijwilligers die bereid waren om handen te laten wapperen. Heerlijk om het weer te zien èn te voelen bruisen op de terreinen van RSV De Hoge Devel: paardentrailers, hagelwitte broeken, gevlochten manen en glimmende paarden. Op de hippische agenda stonden er op dezelfde dagen ook andere evenementen die daardoor helaas samenvielen. Als dat nog eens anders/beter zou kunnen…..
Niettemin was de kantine gezellig gevuld met toeschouwers en draaide de bar op volle toeren.
Dank aan de vrijwilligers en aan Bianca die de barbezetting organiseert en bewaakt!
De ontmoetingen tijdens de Munnikendevelcup waren vertrouwd en dierbaar. Zoals met Jet die vanuit haar functie als Penningmeester op de financiën van de Vereniging past. Een grote verantwoordelijkheid die zij met verve draagt, betrokken en professioneel als zij is. En dat ondanks haar jonge èn gevulde leven met werk, studie en ook nog eens privé lessen van Albert die haar zichtbaar verder hebben gebracht tot in M-dressuur inmiddels. Petje af!
En een weerzien met Daan die zo goed zijn draai heeft gevonden op stal bij Edward en Hans Peter. Paardensprongen in ontwikkeling heeft hij gemaakt. En over het dragen van verantwoordelijkheid gesproken….. De dagelijkse omgang met toppaarden die optimaal in conditie worden gehouden.
Dat is 24/7 een gewetensvolle taak; een taak die aan Daan met een gerust hart kan worden toevertrouwd. Complimenten!
Een absoluut hoogtepunt van de Munnikendevelcup was de kür op muziek door Agnes op haar paard Indy. Zo hoort een kür te zijn. Zo ritmisch in harmonie met paard en muziek, zo licht en vriendelijk gereden met ogenschijnlijk gemak. Een genot voor het oog deze twee! Ik kan niet wachten om meer van haar en Indy te zien.
Heel verdrietig was het inslapen van Dallas in de nacht van 26 op 27 augustus. Koliek gevolgd door een darmontsteking werden hem fataal. Zijn overlijden maakte vele reacties los. Geen wonder want zovelen heeft hij gedragen in zijn arbeidzame leven. Op stal een beetje humeurig soms maar onder het zadel zo’n fijn, stabiel en werklustig paard voor ruiters van alle niveaus. We missen hem en zijn ons bewust van het feit dat onze hobby niet kan bestaan zonder die lieve en fijne paarden waarop wij mogen rijden. In Dallas bedank ik alle paarden die samen met ons willen optrekken, op stal, in de bak, oefenend op niveau of ontspannend in de sportieve recreatie.
Geen stal zonder stalmanagement. Esther zwaait op woensdag de scepter. Steeds bereid tot hulp wanneer ik het zadelen van Vicky ontzie vanwege haar wisselende stemming. Het is nooit teveel gevraagd en zij springt met elk paard even gemakkelijk als natuurlijk om. In haar bedank ik alle krachten op stal die de dagelijkse verzorging, aandacht en veiligheid van de paarden waarborgen.
Jessica,onze stalmedewerker, nam een time out aan het einde van haar zwangerschap en is ondertussen bevallen van een zoon die de naam Loek heeft gekregen. Van harte gelukgewenst!
Wij hopen dat Loek een gelukkige toekomst tegemoet gaat en….. van paarden zal gaan houden!
2022 is alweer voor een belangrijk deel achter de rug maar er loopt nog een gevulde agenda mede dankzij de inzet van de nieuwe activiteitencommissie gevormd door Arlette, Maria en Amber.
Een ledendag met het thema “The Same Passion”, de schriktraining en de voorrondes zitcompetitie hebben recent plaatsgehad; lopend is het project met de installatie van de zonnepanelen en aanstaand is de bingo met Albert als speaker, de Sinterklaasviering voor de jeugd en de Algemene Ledenvergadering. Zorg dat je erbij bent. Want alleen dan blijven wij die dynamische, gezellige en betrokken vereniging die wij zo graag willen zijn!
Marjolijn van Prooijen